සමුදෙමි කදුලට

අද රෑ නින්දේ දෙනෙත් පියාගෙන
අතිතයෙන් සමුගන්නෙමි මම්
පෙර දවසේ වු දුකත් තුරුලු කර
දුකත් රැගෙන මියදෙන්නෙමි මම්
අතීතයක් නැති නව මිනිසෙකු ලෙස
හෙට යලි පිබිදි හිනැහෙමි මම්
සැමදා මියයමි යලි උපදින්නෙමි
සමුදෙමි කදුලට මෙලෙසින් මම්

සිහිනයක් වු අතීතයේ නැවතී
හඩමින් සැමදා දුක්විදිනා මිනිසුන්
එකතු කොටගෙන ඒ දුක් සුසුමන්
මකාලනු කාලයෙ වැලි තලයෙන්

දුක අල්ලාගෙන සිහින පොදි බදිමින්
හඩමින් සැමදා දුක් විදිනා මිනිසුන්
තමකම දුරලා ආසා දුරලනු
සිනහව පමනක් දැන් ඉතිරිව ඇත

මමත්වය

කුමක් කරන්නද කවුරුන් හෝ මට
මා කියා කෙනෙකුන් නැතිනම් ලොවේ
දුකක් කොහිද මට සැපක් කොහිද මට
මා කියා කෙනෙකුන් නැතිනම් ලොවේ

තමකම නසමින් කුරුසිය දරමින් පසුපස එන්නයි ජේසුන් කිවේ
බැදිම් අතහැර මැදුම් පිලිවෙතින් එතෙර වන්නටයි බුදුන් වදාලේ
තමන් ගැනම සිතමින් මිනිසුන් මන්මුලා වි සසර වලල්ලේ...

කුමක් කරන්නද කවුරුන් හෝ මට
මා කියා කෙනෙකුන් නැතිනම් ලොවේ
දුකක් කොහිද මට සැපක් කොහිද මට
මා කියා කෙනෙකුන් නැතිනම් ලොවේ

අතීතයේ දුක්වන මිනිසා
සිහින පොදි බදියි හෙට උදෙසා
මමත්වයෙන් පිරි ඒ මිනිසා
සැමදා හඩමින් දිවිගෙවනා